تفکر

خیلی از ما ادمها هرگز زمان خاصی را برای فکر کردن در نظر نمی گیریم ، همینطور فکر می کنیم اما حین انجام کارهای دیگرمان ، فروشنده می فروشد و فکر می کند ، راننده رانندگی و فکر ، بنا دیوار می چیند و فکر می کند.

هر کدام از ما غالبا با گوینده ی درون مان حرف می زنیم سوال و جواب می کنیم و به این ترتیب تفکر راجع به موضوعی خاص ناگهان به بیراهه می رو د و بعد بلکل موضوع فکر ،فراموش می شود . افکار پراکنده جای ان را می گیرد، سپس نگاه می کنی وقت فروشگاه به سر امده و باید تعطیل کنی، رانندگی ات به پایان نزدیک است ، دیوار چیده شده اما یادت نمی اید درباره کدام موضوع فکر می کردی به چه نتیجه ای رسیده ای .

اما، ایا کدام کار این دنیاست که تو همزمان دست بگیری و در هر دو موفق شوی ، واقعیت این است که ما ادم ها یک وجهی هستیم و غالبا در همان یک کار موفق هستیم .

بنظرم باید ساعتی خاص را فقط بنشینی و فکر کنی ، از دور این گونه ادمها به تنبلهای بیکاره شبیه اند ، اما در واقعیت مشغول سخت ترین کار دنیا هستند. همچون کودکان که خورشید را وسط دفتری سفید ، دایره می کشند و بعد تشعشع نور را بصورت خط هایی در اطرافش رسم می کنند ، تو نیز به کودکی ات باز گرد ، حول موضوعی که می اندیشی دایره ای رسم کن در انتهای شعاع خورشید کلمه ای مرتبط با موضوع بنویس برای هر کلمه مدت زمانی معین باندیش و اگر فراموش می کنی بنویس ، دستکم دو خط ، انگاه تاثیرش را خواهی دید.

معروف است که یوال نوح هراری نویسنده کتاب های معروف، چون ( انسان خردمند) روزی دو ساعت تنها و تنها می اندیشد.

#علی_بودا

https://telegram.me/golshahrletters

تلگرام نامه هایی از گلشهر