آخرین مطالب
امکانات وب
در میدان هفتاد و دو تن قم ایستاده بودم و منتظر بودم تا اتوبوسی سواریی چیزی گیر بیاورم و بروم به سمت اصفهان ، سالها قبل خسته و کوفته .
سواری ها می‌گذشتند و می ایستادند اتوبوس پشت اتوبوس، هیچ کدام به مقصد من نمی خوردند.
ساعتی گذشته بود ، ناگهان صدای غرش اتوبوسی دیگر امد و مردی که از پنجره نیم تنه‌ی خود را بیرون داده بود ،
صدا می زد : آی وطندار کجا می‌ری؟
شاگرد ایرانی اتوبوس مرا وطندار خطاب می‌کرد .
خنده ام گرفته بود ، مدتها بود این اصطلاح را نشنیده بودم و اینکه در اینجا در این سوی کشور یک شهروند ایرانی مرا اینطور صدا می کند لبخندی به صورتم آورده بود.
ما افغانها گاهی یکدیگر را اینطور صدا می‌کنیم « وطندار» کجایی؟ وطندار چطوری؟ وطندار چه می‌کنی؟
وطندار ! غالبا اصطلاحی بود که سالها میان مهاجران و پناهندگان رایج بود . در میان نسل اولی های مهاجر ؛وطندار صدا می زدند هم را کسانی که به راستی هیچ وطنی نداشتند .
نسل اولی ها هیچ گاه لهجه و سبک و سیاق زندگی شان را عوض نکردند .
یک مقاومت سر سختانه در مقابل تغییر ، در مقابل آنچه که روزگار پیش پایشان گذاشته بود و آنها ته دلشان از آن راضی نبودند.
خیلی از ما نسل دومی ها از پدرانمان و مادران شنیده ایم که وطن چنان بود و چنین بود.
آنها سالها به عشق وطن خوابیدند و بیدار شدند بعضی شان بازگشتند اما باز هم زندگی شان به تاراج رفت و برگشتند به ایران.
نسل دوم یکدیگر را همشهری صدا می کنند ، میان ما همشهری یعنی هم وطن ، و یا افغانی.
وقتی یک افغان تعریف می کند که « همشهری ها اینطور هستند و آنطور» منظورش این است که افغانها چنین هستند.
گاه از سر طنز و مزاح به روزنامه همشهری می‌گویند این روزنامه ما ست یعنی روزنامه افغانی.
حالا که نسل سوم هم در آستانه ایجاد نسل چهارم مهاجران در ایران هستند گویی هرگز به یاد ندارند که وطن چه بود و چه هست.
لهجه ها و سبک زندگی ها و نوع لباسی که می پوشیم هیچ ربطی به وطن ندارد .
گویی پدرانمان می دانستند که بازگشت به کشوری ویران شده آنقدر دور و دراز خواهد بود که بهتر است یکدیگر را وطندار صدا کنند تا یادشان نرود که وطنی هم داشته اند.
#علی_بودا
وبلاگ یادداشت‌های یک مهاجر افغان
@Golshahrletters
برچسب‌ها: وطندار, مهاجر افغان, مهاجرت, پناهنده یادداشت های یک مهاجر افغان...
برچسب : نویسنده : 3vebbikasf بازدید : 18