نامه

در تمامی دنیا نامه،یعنی همان نامه و برگی که چیزی نویسند بر ان برای عزیزی ، دوستی یا کسی احوال خود را بفرستی و بگویی که خوبی یا بدی یا گذر روزگار چنین است و چونان.

البته این کاغذ نامه که میگذاشتی در پاکتی و تمبر و اب دهان و هزار امید که به وقت برسد به دست مخاطب ،مربوط است به دوران ماقبل اینترنت.

اکنون حتا کسی ایمیل نمیزند بجای نامه،

سر تلگرام سلامت و صدها چون تلگرام.

اما برای منه افغان مهاجر و دو سه میلیون از هم نوعان من در ایران نامه معنای دیگری هم دارد.

سالها قبل وقتی پدران مهاجر ما عزم سفر می کردند و میخواستند به مسافرت بروند(در ایران) به انها گفته شد باید بیایید و از اداره اتباع بیگانه واقع در شهرتان مجوز سفر بگیرید.

انها هم می گرفتند و وقتی در راه گذرها کسی از پلیس هویت انها را می خواست همان برگ را نشانش می دادند.

در نظر پدران ما که سوادی نداشتند تا برگه را بخوانند اینطور می نمود که این نامه ای است که اداره برای این سرباز بد خلق نیروی انتظامی فرستاده که در راه به انها شماتت نکند.

سرباز نیروی انتظامی پدران ما را به یاد خاطرات عسکرهای ظاهر شاه و دیگرپادشاهان می انداخت که کمترین موحبتشان به انها سیلی های ابدار بود، مشت و لگد و دشنام سر جایش.

انها تصور کردند این برگ هر چه که هست کار همان امان نامه را انجام می دهد، پس نامش را گذاشتند نامه.