بریان کردن

از اخرین باری که به یک مجلس روضه خوانی دعوت شده ام مدتها می گذرد روضه های تماما افغان یعنی تنها تک و توکی از ایرانی ها در ان می بینی که البته همسایه ی میزبانند.

قطعا یکی از نگرانی های تو در این محفل این است که وطندارها سر درد دلشان باز نشود و باز گلایه مندی کنند از اوضاع بد مهاجرت و ان بنده خدا در یک گوشه از محفل مهجور و بی پناه بنشیند و خیال کند تمامی ان حرف ها برای اوست که زده می شود .

البته وطندارهای من منظور خاص یا هدف خاصی ندارند که هیچ هدف عام هم ندارند صرفا زدن گپ های معمول میان خودشان است.

خیلی چیزها عوض شده است مثلا تف دانی را نیافتم کسی ناس در دهان نداشت که معمول چنین جاهایی ست افتابه و لگن برای شستن دست های مهمان ها از مد رفته است ، صحبت در مورد مسایل سیاسی همچنان هست اما این بار نه به استناد بی بی سی فارسی که از علایق یک افغان مهاجر است بلکه منابع از سایت هاست و تلگرام.

مردم من پیشرفت کرده اند انها اخبار را از خود منطقه دریافت می کنند البته بجز ریش سفیدان که همچنان مهمترین تفریحشان دنبال کردن دانه های تسبیح شاه مقصودی شان است باقی گوشی های هوشمندشان را رصد می کنند.

ملایان البته پیشرفت خاصی نداشته اند نوع روضه خوانی ها همچنان به روال گذشته است حرف های تکراری مطالبی که بارها و بارها در حال تکرار. شدن هستند بدون اینکه مقصد و هدفی داشته باشد و. البته که هدف همان گریاندن است، در اینجا یاد. اصطلاحی در کتاب طلسمات خاوری افتادم

ملا یعقوب بعد ازینکه مردم را بریو کرد از منبر پایین شد .

بریو کردن : سرخ کردن ، بریان کردن یعنی مردم چنان گریستند که گویی روی اتش بریان شدند.

ما را در تلگرام دنبال کنید  https://t.me/GolshahrLetters

برچسب‌ها: ملایعقوب, روضه, شبکه های اجتماعی, مجلس

یادداشت های یک مهاجر افغان...