پاکی

چند روز که  به نوروز ماند، ته دل یک افغان یک چیز است که خار خار می شود ، تمام مدت به ان فکر می کند ، دوست دارد همین که افتاب زد ان اقدام مهم و حیاطی را انجام دهد البته می دانم که حیاتی در اینجا اینطور نوشته  می شود نه این طور " حیاطی" .

خوب باید گفت که بیشتر این کار مهم در حیاط  خانه باید انجام شود ، البته خیلی از مسن تر ها ان را کنار خیابان و کوچه هم انجام می دهند ، ابزارش هم خیلی در دسترس است یعنی تقریبا همیشه هست ، خوب بعد از این همه اسمان ریسمان هنوز نگفتم که ان اقدام حیاتی چیست ، اینکه یک تیغ برداری و تمام موهای سرت را از ته بتراشی .

واقعا چه لذتی از این بالاتر که سرت را سبک کنی و نسیم و خنکای بهار سرت را نوازش کند ، یک ادم دلسوز می خواهد و یک ماشین ریش تراشی و یک صندلی تا شو ، اینکه می گویم یک ادم دلسوز می خواهد برای این است که طرف دلسوزانه و نه از روی عجله و شتاب بنشیند و تک تک موهای دور گوش و زیر گردن  و همه را با صبوری خاص بگیرد و اگر پایان کار سرت زخم و زیلی بود بدانکه کمک سرتراش تو خیلی هم دلسوز نبوده است ،

البته  قدیم ها که تیغ ریش تراشی وجود نداشت یا خیلی نایاب بود مردم از وسیله ای بنام پاکی استفاده می کردند ، چاقویی به غایت تیز که البته تا شو بود و تیغ اش میان دسته ان پنهان می شد تا دست و پای کسی را زخم نکند ، بابا بزرگ من هم یکی داشت و وقتی من ان را برای اولین بار میان فضولی هایم در وسایل پنهانی پدربزرگ پیدا کرده بودم از تیزی خارق العاده ان انگشت حیرت به دهان گزیدم .

البته پدر بزرگ بعد ها خبردار  شد که نوه ی عزیزش از پاکی او به جای شمشیر سامورایی استفاده کرده و هر چیزی را به دو نیم تقسیم نموده است ، ان زمان که این پاکی دیگر از پاک کردن مانده بود .

زمانی که بچه بودم در راه مدرسه و خانه می دیدم که پیرمردهایی با یک قیچی و تیغ کنار خیابان مشغول ارایش پیرمردهای دیگر هستند ، اسم این طور ارایشگاه ها را ما بچه ها به طنز گذاشته بودیم ارایشگا ه رو به افتاب چون همیشه خدا در کنار دیواری که افتاب  به ان می تابید برقرار بود ، شاید برای اینکه ریز ترین موی ها را هم ارایشگر فرتوت ان بتواند ببیند .

ترانه سیاموی جان از خواننده قدیمی افغان استاد ساربان

تو رفتی بی تو بر جسمم تب امد سیا موی جان

نهان شد افتاب از من شب امد سیا موی جان

برای پرسش دل بار دیگر سیا موی جان

بیا پیشم که جانم بر لب امد سیا موی جان

برچسب‌ها: پاکی, سلمانی, ارایشگاه, رو به افتاب, ساربان یادداشت های یک مهاجر افغان...